Aşağıda mavi paragraflar geziye katılan arkadaşım murat' ın yorumları... Bu gezinin ayrıntılı fotograflarını kendi sitesine koymuş,  burayı tıklayın.

	Bugün 28 mayıs 2004. Demirköy' e gidiyoruz. Sabah 7'de Uğur abi ve Murat ile işyerinde buluştuk. Sonradan 'keşke iyi bir kahvaltı yapsaydık' diyeceğimiz, hafif bir kahvaltı ile eşyalarımızı toparladık. Zaman kazanmak için önce Pınarhisar'a otobüs ile gitmeyi kararlaştırdık. Böylece 76 km poyraza karşı pedal çevirmekten ve trafikten kurtulacaktık. Çorlu çıkışında bisikletlerimizi bagaja koyabilecek şekilde demonte ettik. Saat 8:45'de otobüs geldi ve pınarhisara doğru yola çıktık.
	Pınarhisar' a indiğimizde çevremizi meraklılar sardı.  Onlara derdimizi anlatırken arada bisikletlerimizin montajını yaptık.Eşyalarımızı bisikletlere yükleyip 6km uzaklıktaki Poyralı köyüne doğru yola çıktık. Poyralı köyüne vardığımızda, kahvede peynir - ekmek - çay molası verdik.  Poyralı-İslambeyli arası karşıdan esen poyraza ramen çok rahat aşıldı.
	Pınarhisar'a vardık.Saat 10:20 Şehir merkezinde otobüsten indik etrafımıza on kişiyi aşkın aga sardı."Nereye beah" sorularına "Demirköy'e" derken bir yandan da Çorlu'da dağıtıp paket yaptığımız bisikletlerimizi açıyorduk.Agaların "Yok be,cık gidemezsin,olcanız sefil..." gibi sözlerine yolda çok güldük.Çıktık işte ilk manzaralardan birisi...
	Köy kahvelerinde mola vermeyi  ihmal etmiyoruz. İslambeyli köyünde de bir mola verdik. Ka
	Gözlüksüz çok kötüyüm.Miyop+Astigmat.
	Yenice köyüne yaklaştıkça manyetik alanların etkisini hissetmeye başlıyorsunuz. Rampa yukarı pedal çevirmeden çıkarken, rampa aşağı tüm gücünüzle pedal çevirsenizde gidemeyebiliyorsunuz. Son günlerde bu manyetik alanlar konusunda bir çok kişiyle görüş ayrılığına düştük ve tartıştık. Çok kişi, böyle birşeyin olmayacağını, bunun göz aldanmasından ibaret olduğunu söyledi. İyi, güzel de ben sert rampalarda bile pedal çevirdim, yine zorlanmadım. Rampa aşağı pedal çevirememeyi nasıl  göz aldanması olarak yorumlayabilirim ki.
	Yenice köyü.
	Pınarhisar-Demirköy 45 km yani buraya kadar bir problem yoktu.Uzaktaki köy Yenice.Bu manyetik alanıyla ünlü köy.Onuda maalesef burda öğrendik.Şimdi diyeceksiniz ki ne "manyetiği bee".valla ben yokuş aşağı salladığım pedala bakarım arkadaş.Yol başlıyor...
	Manyetik alan. Yaklaşık 200m kadar 30-35 derece eğimli bir yokuş. Aşağıya ancak yürüyerek yinebilirsiniz. Arabalar bu yokuşu kontak kapatarak çıkıyorlar. Dönüşte bu rampayı tek pedal çevirmeden sanki yokuş aşağı iner gibi çıktık.
	Yenice'den çıkışı.Köyden çıkarken kasaptan 1 kangal sucuk aldım.Recep vejetaeryandır.Hemen giydirdi."Vahşiler bu sıcakta da et mi yenir be arkadaş uhh".Arkada gözüken dağdaki 45 derecelik çizgi Demirköy'ün elektrik direkleri için açılmış.Kimileri "İyi oldu her kış elektrikler kesiliyor rezil oluyorduk" derken bazılarda "o kadar ağacı nasıl kıydınız da kestiniz" diyor.Oradaki ağaçlar traşlanmış.Yaklaşık 10mt genişliğinde.Bizde onun gittiği yere gideceğiz ama buradan gözükmeyen ve dağı dolaşarak giden yahklaşık 30 derecelik bir yokuşla başlayan yoldan.
	Demirköy' e gitmek için önce manyetik alanları geçmek zorundasınız. Sonra 810 metre rakımlı jandarma kuleye, ardından 640 metre rakımlı kadın kuleye tırmanmalısınız. Yani bu köye gidilmemesi için ne kadar engel varsa birbiri ardına sıralanmış. Bizi bekleyen mükemmel doğayı düşündükçe bu engeller tek tek aşılıyor.
	İlk yüksek rakım'ım.Buraya kadar çok az zorlandım.iyidim.Uğur abi yaz-kış antremanlı olduğundan o sürekli kopup 500mt falan önden uzuyor.hep kızıyoruz yaw bak sen ki uzunyolcu adamsın yapma grup sürüş ten ayrılma dinlemiyor.Sonra 2-3 seferden sonra Recep çaktı.Önden gidiyor bizi beklerken yakıyor bir cigara.Recep bana söylediğinde çok korktum yaw anında küt diye gider adam.Hayır bir de onla uğraş dur dağın tepesinde...İkis geçen sene Çorlu-Demirköy yapmışlar.Uğur abi tek başına 4 sefer falan yapmış.Artı Uğur abinin Çorlu-Asos-Denizli falan gibi ayrıntılarını veremiyeceğim. uzun yolu var.E adam kışında bindi sürekli.Recep'in uzun süredir binmiyordu.Bir de benim sabah 10dk lık bir gecikmem yüzünden Recep panikledi falan bende panikledim Dükkanda birşey yemedik pek.
	Tüm engelleri geride bıraktık. Demirköy'e vardığımızda yiyecek, içecek, vs.. ihtiyaçlarımızı karşılayıp, geçen yıl kamp yaptığımız yere doğru yola çıktık.Burada arkadaşlar çadırları kurarken bende antenlerimi germe telaşındaydım. Geçen yıl yanıma ip, misine almayı unutmuştum. Bu sefer hazırlıklıyım. Bütün ormanı örümcek ağ gibi saracak kadar ipim var.
	Demirköy'ün içinden zannediyorum 5 km kadar uzakta bu ormanlık.Gelmeden önce Uğur abi'nin arkadaşı Yücel Bey'e uğradık.Gördüğünüz kulube onun.Hani hava şartları çok kötü olursa veya birşey lazım olursa diye anahtarı aldık.İyiki almışız.Tabak çanak derdimiz olmadı.Sağolasın Yücel Abi.
	Çadır ve anten kurma işlerinden sonra yolculuk değerlendirildi-kutlandı   :)
	En keyifli anlarımızdan biri
	Güzel bir hafta sonu. ama bitti.
	Minik Kızım Ekin (2. harmoniğim) beni çok özlemiş.
	Demirköy 2004 fieldday' de kullandığım 80m - 40m cihazım.